Eerste racedag

Na veel oefenen en trainen ging het nu dan echt om de resultaten. Het was vandaag erg mooi weer met de hele dag een strak blauwe hemel, een aangename 26 graden en een lekker briesje. Zoals gezegd was Rob als aller-aller-eerste aan de beurt. Hij kwam goed weg en maakte een prima vlucht, helaas wel met een afzwaaier uit het parcours maar herstelde prima. Daarna waren al snel de andere Nederlandse F3D-mannen aan de beurt. Vooral Robbert zette direct een mooie 60er neer. Een van de favorieten Emil Broberg uit Zweden opende direct met een 57er, erg knap. Bram moest even op gang komen met een 63er, maar maakte het de volgende rondes snel goed. Helaas wel een gebroken lager in de 4e ronde. Ray helaas een cut in de eerste ronde, maar ook twee nette 60ers. Het viel niet mee om onder de 60 te komen vandaag. Vooral later op de dag leek het weer trager te worden. Robbert staat nu op een mooie derde plaats, Ray 13e en Rob 22e.

Na de F3Ders was een korte pauze waarna wij dan eindelijk met F3E verder konden. Elke ronde moest ik eerst vliegen en Peet dan direct daarna. Ik was behoorlijk zenuwachtig, dit is dan toch het moment waar ik heel lang naar toe aan het werken ben. Eenmaal op de kar richting de startlijn gaat het snel. Afstappen, model aan, korte check van alle functies en dan wordt de klok al gestart. Na 10 seconden mogen we dan starten. Er is dit WK voor gekozen om te starten volgens de oude regels. Dat betekent dat de klok pas gestart wordt op het moment dat het model de startlijn passeert. We hoeven dus niet op de klok te gooien, maar gewoon zodra het ons uitkomt. In de eerste heat vloog ik tegen Jiri Klein uit Tsjechie. We hebben al menig maal samen gevlogen en zijn zeker aan elkaar gewaagt. Nog even goed in- en uitademen, nog een keer bewust naar alle pylons kijken en dan gaan. Goeie worp van Peet recht richting top, alles werkt, motor loopt. Dan tellen in mijn hoofd 1,2,3,4,5,6 en draaien. Gelukkig een lamp! De eerste meters zitten erop de rest gaat zo goed als op de autopiloot. Af en toe trek ik iets te ver door richting top waardoor ik links naar de paal uitkom. Dat levert me in de 3e ronde een cut op. In ieder geval weet ik dat ik kort zit. Jiri en ik zitten vlak bij elkaar, maar we blijven bij elkaar uit de buurt. In de laatste ronde slaat zijn motor net iets eerder af dan die van mij waardoor ik mijn achterstand nog iets inloop.  Maar de motor slaat helaas wel net een halve ronde te vroeg af. Best raar, aangezien ik gisteren nog 10 en een halve ronde kon vliegen met de setup exact hetzelfde. Geeft maar weer aan hoe snel de omstandigheden kunnen veranderen. Uiteindelijk land ik rustig in het gras. Ik heb de zenuwen kunnen bedwingen en ondanks de cut ben ik toch blij dat ik het er heelhuids vanaf heb gebracht.

Daarna snel model ophalen en uitschakelen, omdat Peet nu direct aan de beurt is. Niet zoveel tijd dus om na te denken over mijn eigen vlucht, maar concentreren op Peet zodat ik geen fout maak waar hij de dupe van is. Het is echt teamwerk. Als ik het model van Peet slecht opgooi, niet goed tel of een cut over het hoofd zie kan dat zeer vervelend uitpakken voor Peet. Ondanks dat we van elkaar weten dat we allebei ons uiterste best doen om het zo goed mogelijk voor de ander te doen, maken ook de helper weleens een foutje. Kunst is dan om niet boos op elkaar te worden, maar ervan uit blijven gaan dat niks opzet is. Dat is soms niet makkelijk, maar het lukt ons goed. Daarom zijn we goed team. 

Voor de tweede keer is de klok gestart. Het enige wat ik denk is: goed gooien, goed gooien, kijken naar die linker lamp, linker lamp, linker lamp. Ik ren en gooi met overtuiging het model weg, hij vertrekt mooi recht richting top. Snel rennen richting Peet die een stukje verder op zijn vaste plek staat. Ik kijk naar de lamp, maar die komt niet terwijl Peet al op de terugweg is vanaf de toppylon. En daar gaat de cutlamp al aan. Cut in de eerste ronden. Nu komt het aan op goed tellen. Elke keer als Peet rond de derde pylon vliegt richting de top start ik de metronoom die dan begint te trillen in mijn hand. Ik tel hardop mee 1,2,3,om! Peet draait en ik zie de lamp. Nu gaat het goed, alles werkt en we vliegen ver genoeg. Strak vliegt Peet de tien rondes af. Ook bij Peet slaat de motor na 9,5 rondes af en zweeft hij het laatste stukje over de finish. Gevolgd door een nette landing. Snel model ophalen en weer op de gereedstaande kar voor de reis terug naar de tent. Bij de tent krijg je een bonnetje met je uitslag. We zijn beiden niet ontevreden, maar weten ook dat dit niet het beste begin is. Daarna wordt ik door Tim Lampe van de wedstrijdleiding eruit gepikt voor een random check. Dit om te kijken of ik nog steeds voldoe aan alle regels qua gewicht, stabilisatie en stickers etc. Dit gaat gelukkig zonder problemen en alles is zoals het moet zijn.

Anderhalf uur later zijn we voor de tweede maal aan de beurt. Ik voel me al een stuk meer ontspannen en vlieg een 60er tegen Jan Sedlacek (huidig wereldkampioen), die een cut maakt. Dat geeft vertrouwen. Daarna is Peet direct weer aan de beurt. Zijn vlucht is strak en keurig om de palen, geen cuts. Helaas slaat zijn motor wederom vroeg af en moet hij een heel stuk zweven. Een 64er... Daar is hij niet blij mee. Het lijkt wel of de snelheid er niet goed in wil komen. Voor de derde ronde beslist hij over te schakelen op de single-blade-aandrijving. Eerst ben ik weer aan de beurt en heb ervoor gekozen om bij de huidige setup te blijven ondanks dat hij te vroeg afslaat. Wel heb ik de opstart-ramping iets verlengd, om stroom te sparen en zo iets verder door te kunnen vliegen. Deze vlucht gaat echt heel erg lekker, 10 keer een lamp op top, dus daar geen cuts. Wel voel ik dat ik halverwege een keer heel kort langs 2 ga. Aan het einde blijk ik dan ook een cut op de 2e pylon te hebben. Een hele dure omdat mijn tijd in de 58sec zat. Door de cut komt er 10% bij en hou ik een 63er over. Niet slecht, maar die 58er had er dus echt ingezeten. Zonde. Daarna Peet dus met de Single-blade. Hij loopt lekker hard, maar Peet moet nog een beetje wennen aan een ander model, naar een paar rondjes gaat hij er weer strak omheen. Tot 8,5 rondes, wanneer de motor veel te vroeg stopt. Nu moet ik snel denken... is het echt pas 8,5? Moet hij een supercut (na de startlijn direct weer terug naar 2 en daarmee een cut op 1, maar wel veel minder afstand afleggen) vliegen? Had hij al cut en kan dat dus niet meer? Razendsnel nadenken en ik roep 'supercut' nu! Peet draait direct door naar 2 en 3 en voert hem uit. Vlak voor de finish schiet ineens de motor weer aan en met volgas finisht Peet. Wat was dat?? Technisch verhaal, maar het klopte wel. De limiter slaat af na 1000wmin, maar 10 seconden later heb je weer vermogen over voor een eventuele doorstart in de landing. Aangezien Peet zijn gashendel nog open had staan nadat de motor was afgeslagen, schakelde die weer in nadat die 10sec waren gepasseerd. Dat mag natuurlijk niet. Aangezien deze situatie nogal ingewikkeld is voor de jury om goed te begrijpen, hoopten we nog dat die tweede motorloop aan hun aandacht was ontsnapt en hij bij 1 cut zou blijven in plaats van een 200er. In eerste instantie leek het daar ook op toen Peet het bonnetje ontving. Helaas kwam er wat later alsnog een tweede bonnetje met 200 vanwege de tweede motorloop. Helaas is dit de werking van de huidige Neu-limiter waar we van tevoren nog niet over nagedacht hadden. Vanaf nu dus direct gashendel dicht als de motor uitslaat. Een harde les.

In de vierde en laatste ronde van de dag, besloot Peet weer terug te gaan naar de setup waar hij dag mee was begonnen. Allebei nog een vlucht zonder cuts, Joris 62 en Peet een 63er. Allebei strakke vluchten, maar toch niet supersnel. Vreemd, maar meer zat er voor ons niet in leek het. Ook aangezien Jan alle vluchten meekijkt op de toppylon om ons na afloop te briefen over hoe ver we achter 1 gevlogen hebben. Beide zaten we er constant vlak achter, gewoon goed. Maar toch lange tijden. Peet heeft later op de dag nog een testvlucht gemaakt met een verder aangepaste prop, maar dat leek niet te helpen. Daarna was de energie bij ons beide wel een beetje op en hebben we ons boeltje gepakt. Geen ideale start, zeker niet voor Peet met een 200er. Maar goed, de race is nog heel lang en er kan nog van alles gebeuren. Morgen gaat de wind bijvoorbeeld draaien. Dus wie weet hoe het er morgenavond voor staat....